padaczka
Padaczka (inaczej: epilepsja, "choroba św. Walentego") to zespół objawów somatycznych, wegetatywnych i psychicznych, który może występować na podłożu różnych zmian morfologicznych i metabolicznych w mózgu takich jak: 1. padaczkorodne uszkodzenia mózgu:- w czasie życia płodowego (m.in. różyczka matki, toksoplazmoza, zatrucie ciążowe i inne choroby matki, urazy, niedotlenienie płodu);
- uszkodzenia okołoporodowe (urazy mechaniczne, krwotoki wewnątrzczaszkowe, niedotlenienie podczas powikłań okołoporodowych i inne);
- okres poporodowy (zapalenia opon i mózgu, choroby naczyniowe mózgu; otwarte i zamknięte urazy czaszkowo-mózgowe; czynniki toksyczne - np. zatrucia alkoholem, ołowiem, tlenkiem węgla; guzy mózgu - nowotwory, wągrzyca, bąblowiec; choroby wrodzone, wcześnie nabyte lub dziedziczne - wady rozwojowe mózgu, lipidozy, fakomatozy, zespół Downa itp.
2. "padaczki metaboliczne" (w zaburzeniach gospodarki wodno-elektrolitowej, hipokalcemii, hipoglikemii itd.).
Padaczka charakteryzuje się występowaniem tzw. napadów padaczkowych; napady mogą mieć charakter drgawek uogólnionych lub ograniczonych do pewnych części ciała, rozmaitych reakcji ruchowych, zaburzeń świadomości, doznań zmysłowych, nagłych zmian nastroju. Napady padaczkowe w postaci tzw. drgawkowych napadów abstynencyjnych spotykane są również u osób uzależnionych od alkoholu.
Zobacz także: padaczka alkoholowa.
| |
