Przeczytaj komentowaną wiadomość

Właściwa postawa chorego w obliczu rozpoznania schizofrenii

Autor: szarylos   Data: 2009-04-21, 23:19:51               

Problemem schizofrenii zajmuję się klinicznie od kilkunastu lat. Darzę tych pacjentów szczególną sympatią, chyba za nadkonkretne myślenie. Obecne stanowisko medycyny, zmierzające nie do skupienia się na objawach czy nazewnictwie, tylko szukające sensu w jakości funkcjonowania pacjenta, bardzo mi odpowiada. Myślę, że zamiarem artykułu było zwrócenie uwagi na korzyści wynikające ze współpracy pacjenta w leczeniu, lepsze rokowania. Jednak zawsze, kiedy napotykam opór pacjenta, szukam błędów po swojej stronie, innych sposobów komunikacji. Z doświadczenia wiem, że starania włożone w nawiązanie kontaktu emocjonalnego z chorym zawsze dają profity. Pacjentów zawsze traktuje, jako tych którzy powierzają mi w pewnym sensie swój los. W odróżnieniu do np zaburzonych osobowości, rzadko stosuję dyrektywny styl. Nie dystansuje się. A co do przerywania leczenia, to wiadomo, że osoby po zawale serca też je przerywają, chyba nawet częściej niż chorzy psychicznie. Ciekawe, że nikt o tym nie pisze, nie bada tak szczegółowo. Chyba jednak pacjenci psychiatryczni, mają słuszny lęk przed stygmatyzacją, przed nadmierną kontrolą i ingerencją społeczną w ich życie, po rozpoznaniu choroby psychicznej. Nikt nie zastanawia się, dlaczego nie leczymy na siłę np cukrzycy czy astmy, a warto pomyśleć. Zmieńmy najpierw schematy myślenia, środowiska terapeutycznego, własne. Program "Odnaleźć siebie" popieram.

Odpowiedz