Jak pozbyć się stanów lękowych?

Autor: franjja   Data: 2023-01-14, 17:03:22               

Hej. Chciałabym zapytać głównie osoby które przechodziły przez podobne sytuacje które miały stany lękowe , przypływ negatywnych emocji jak udało wam się z tego wyjść? bądź zmniejszyć objawy? Czy możecie polecić tabletki które uspokajaja organizm. Do niedawna w moim życiu było wszystko okej ale to się zmieniło po pewnej sytuacji. Wyjechałam za granicę do pracy sezonowej na zbiory z ciotką mojego chłopaka. Chciałam zarobić sobie w szybszym czasie na lepszy samochód i akurat była okazja więc pomyślałam czemu nie mimo obaw zdecydowałam się na ten wyjazd. Tam poznalam nowych ludzi sporo też w moim i zblizonym wieku. Na początku ciężko było mi się przyzwyczaić do rozłąki ale jak się zakumplowalam z ludźmi na miejscu to było mi łatwiej. Na początku to moje życie tam wyglądało tak że praca dom dopiero po jakichś dwóch tygodniach zaczęly się spotkania w gronie nowych znajomych, wyjścia na miasto czy do baru głównie cos zjeść. Naprawdę ja tych ludzi polubiłam i można powiedzieć, że się z nimi zżyłam choć byłam tam aby dwa miesiące. Miałam być 3 ale skomplikowałam sobie trochę życie i dlatego wróciłam po dwóch miesiącach do Polski. Po jednej imprezie mam wyrzuty sumienia. Ja tak ogólnie nie pije alkoholu od czasu do czasu głównie w towarzystwie coś wypije no i wtedy też wypiłam i też zapaliłam to było tak pod wpływem znajomych nie chciałam byc odklejką więc spróbowałam zioła po raz pierwszy. Prawdę mówiąc nie jestem w stanie ocenić nawet swojego stanu ale wiem że przesadziłam z tym. Tylko że te myśli przyszły po czasie. Nie pamiętam tej imprezy tak dokładnie, nie pamiętam też wielu rzeczy tak jak bym je chciała pamiętać i nie rozumiem też swojego zachowania przez co bije się z myślami cały czas. Jak to na imprezie każdy się bawi , wygłupia, mówi od rzeczy tam nikt trzeźwy nie był to i też nie obyło się bez challenge'ów czy głupich zachowań. I wyszło tak , że koleżanka mnie pocałowała ja to odwzajemniłam przelizalysmy się że tak to nazwę tak dla jaj. Żeby nie było ja w kobietach nie gustuje i mnie pod takim względem nie interesują. I ta dziewczyna po jakimś czasie zaproponowała mi koleżance i jej chłopakowi czy idziemy zapalic spalimy sobie u niej w pokoju ja w sumie nie powiedziałam ani tak ani nie ale oni poszli więc ja do nich dołączyłam. No i ta jedna kolezanka wzięła bucha i mówi że już nie chce bo woli iść pić no i oni wyszli w sensie ona z chłopakiem , ja zostałam można powiedzieć że się upalilam wszystko mi się tak jakby mieszalo w głowie nie umiem opisac tego samopoczucia i ta koleżanka znów mnie pocałowała ja znów odwzajemniłam wiedziałam że to głupie ale może to też głupio zabrzmi ale ja nie widziałam niczego złego w całowaniu się nawet z laską bo uważam że to pocałunek który nic nie znaczy choć nie powiem byłam trochę zmieszana ale w to brnełam sama nie wiem czemi. Trwało to jakąs chwilę i dopiero jak zaczęła mnie dotykać to było dla mnie niekomfortowe ale w sumie to nic nie zrobiłam nie wiem dlaczego ale moja głowa nie przyswoiła wtedy jeszcze tego co się dzieje no ale jak zrobila coś więcej to dopiero wtedy że tak powiem się obudziłam że nie że to za dużo i ją odepchnęłam mimo że na początku taki jakby paraliż czułam . w ogóle wyszłam z tego pokoju. Nie wiem nawet co ja myślałam i ona później zapytała czy coś się stało ja na to aby że nic i już z nią nie gadałam. Zadzwoniłam aby po ciocie czy może po mnie przyjść bo ja sama bym nie wróciła. Do pracy po tej imprezie też nie wróciłam spakowałam się i wróciłam do Polski. I tu się zaczynają schody. Ja myślałam że po powrocie do domu będzie wszystko okej, że to co było za granicą zostawię za granicą bo w sumie to nic takiego się nie stało. Ale ja jednak nie mogę przestać myśleć o tym wszystkim . Dobija mnie natłok negatywnych emocji , myśli co do tej sytuacji. Nie mogę przejść do porządku dziennego. Po jakimś miesiącu powiedziałam chłopakowi o tym , że się całowałam z dziewczyną ale mój chłopak tym się nie przejął. Nie uważa tego za zdradę ja natomiast trochę tak. Ale nie powiedziałam jemu o wszystkim bo ja jestem taka , że nie potrafię mówić wprost o tym co mnie boli bądź jak cos jest dla mnie trudne. Źle się z tym wszystkim czuje. Wiem że to na własne życzenie ale chciałabym zeby przeszłość do mnie nie wracała. Myślałam, że jak trochę czasu minie to będzie dobrze bo tutaj w ogóle inne życie jest chłopak jest rodzina znajomi i w ogóle ale to się odbija na moim życiu pod każdym względem nadal. Mam stany lękowe , trzęsę się tak niespodziewanie nie umiem nad tym zapanować dlatego chciałabym zapytać czy ktoś tak miał że nagle trzęsą się ręce i taki wewnętrzny niepokoj nie zdarzało mi się to wcześniej . Wrocilam w sierpniu do domu i dopiero od okolo dwóch miesięcy tak mam i czy da się to lekami zniwelować? To mi utrudnia teraz życie. Nie układa mi się też w związku, kłócimy się z chłopakiem , nie jest mi już tak dobrze jak bylo wcześniej. Ciągle myślę że wszystko co robię to robię nie tak.

Odpowiedz