RE: Jak rozmawiać z przyjaciółką?

Autor: Calmi   Data: 2022-04-18, 16:47:39               

Michau
" Mam wrażenie, że w tej kwestii ma mentalność małej dziewczynki, którą mama zostawiła. Jest smutna i zła na mamę"

Dokładnie tak.To tzw nie odcieta pępowina.

Wg mnie Twoja przyjaciółka wydaje się być b niedojrzała emocjonalnie .Prawdopodobnie myśli/czuje, ze tak jak kiedys ojciec ,teraz mama ja zostawiła/porzuciła ,a bezpośrednią przyczyną tego stanu rzeczy jest oczywiście partner mamy.

Unikaniem kontaktu karze zarówno jego jak i matkę za to domniemane " porzucenie ".
Ponad to może jej się wydawać podobnie jak dzieciom ,że jeśli czegoś nie widzą, to tego nie ma.
To takie dziecięce zaklinanie rzeczywistości.

Masz rację, ta jej zaborczość nie jest zdrowa, a wywoływane chorą zazdrością postępowanie infantylne.
Tak egocentryczne zachowania w jej wieku moim zdaniem kwalifikują się na terapię.Myślę,że to poważne zaburzenie osobowości (z tych narcystycznych) wynikłe zapewne z nadopiekuńczości jej matki i raczej temu nie podołasz :(
Dorastanie psychiczne takich jednostek to długotrwały i skomplikowany proces.

Zgadzam sie z Mru, możesz z nią być i jej wysłuchiwać, ale b trudno będzie Ci ją zmienić/skłonić do zmiany nastawienia/zachowania. Nie masz ku temu ani kwalifikacji, ani narzędzi.

Możesz zapytać dlaczego wg niej, jej mama nie ma prawa do swojego życia i szczęścia ?
Czy jeśli ona będzie miała chłopaka, byłaby zadowolona , gdyby matka bojkotowała jego istnienie ?

Jeśli to Twoja kandydatka na dziewczynę, to licz się z tym, że życie z egocentrykiem jest b trudne .
Ponad to zastanowiłabym sie/skupiła nad TWOIM syndromem opiekuna ;)

Odpowiedz