RE: Trudne dzieciństwo a dorosłość - literatura

Autor: mimbla1   Data: 2020-08-31, 14:11:10               

Poleciłabyś coś na temat uzależnienia od złości, Tuluzko? Tu się bardzo różnimy, bo w mojej opinii w ogóle nie istnieje uzależnienie od złości. Owszem, jest coś takiego jak ustawienie organizmu na podwyższony poziom adrenaliny, co od biedy można podciągnąć pod "uzależnienie od adrenaliny" w rozmowie potocznej, ale od złości? Dla mnie to totalna bzdura od strony czysto teoretycznej. Oraz niezdrowy kierunek mylenia skutku z przyczyną problemów.
Wewnętrzne dziecko zaś programowo nie jest i nie może być określane mianem bachora. Na tym sprawa polega z zaopiekowaniem się wewnętrznym dzieckiem, ono nie jest wstrętnym, złoszczącym się bachorem co powinien natychmiast przestać.

Bradshaw napisał swoje książkę w dużym stopniu właśnie dla tych, co z różnych powodów nie mogą skorzystać z terapii - i nie ma co teoretyzować, że "chcieć to móc" w tej sprawie, bo tak zwyczajnie nie jest. W realiach USA najbliższy dostępny terapeuta może przyjmować w odległości kilkuset kilometrów w jedną stronę. A i w realiach naszych polskich faktyczna dostępność terapii wcale nie zawsze jest duża. Nie wspominając o wszechobecnym aspekcie finansowym długoterminowej.
Bradshaw zresztą nie idzie w kierunku obrazowania problemu ale w kierunku praktycznego uporządkowania i określenia rodzaju deficytów z dzieciństwa i łatwo dostępnych sposobów ich wyrównywania w warunkach pracy indywidualnej bez wsparcia terapeutycznego. Tam jest akurat więcej praktyki niż teorii :)

Tak przy okazji zaś tego, co napisała o sobie Milion to masz pewność, ze ona faktycznie niszczy swój związek swoją złością? Ja nie mam - jest 50/50, bo jest też możliwość, ze ona ma takie samej siebie postrzeganie z dysfunkcyjnej rodziny wyniesione, że "ja niszczę, bo się złoszczę", wcale nierzadkie nastawienie czyli nie dawanie sobie prawa do złości w żadnej sytuacji. Nie że wiem jak jest z Milion- wiem że nie wiem.

Odpowiedz