Wątki na forum
Strona główna forum
Regulamin forum
- Czy mozliwa jest harmonia na forum? (212)
- Wydajemisie (88)
- Nowy temat do dyskusji, zapraszam wszy... (23)
- Boje sie (3)
- Asystent zdrowienia (6)
- Tutaj są rozmowy o wszystkim i o wszys... (916)
- Nieudane relacje partnerskie (12)
- Psychoterapia online na NFZ (2)
- Relacja z dziewczyną (12)
- Fajny ksiądz (17)
- Osobowość borderline i jej re... (46)
- Dziwne wewnętrzne blokady (2)
- Brak pracy, depresja, zniechęcenie (11)
- Czekać czy dać sobie spokój? (8)
- Zrażony do badań (1)
- Szpital, w którym jest psychoterapia z... (4)
- Kobieta po rozwodzie wiąże się z kobie... (2)
- Pokusa żeby nagrywać spotkania online... (2)
- Próba wybaczenia żonie zdrady, a jej z... (155)
- Nasza relacja (1)
Reklamy
Forum dyskusyjne
- Autor: Visvitalis Data: 2020-04-24, 07:30:04 Odpowiedz
Skąd czerpiecie swoją wiedzę psychologiczną? Co jest jej głównym źródłem?
a) doświadczenie życiowe
b) książki, czasopisma i filmy popularnonaukowe
c) własna terapia
d) publikacje naukowe i podręczniki akademickie
e) studia psychologiczne
f) inne studia sięgające po wiedzę z psychologii (pedagogika, socjologia itp)
g) znajomi
h) praktyka zawodowa (np praca w miejscu gdzie udziela się pomocy psychologicznej)
A może macie jeszcze inne źródła i chcielibyście się podzielić? - Autor: APatia Data: 2020-04-25, 13:59:38 Odpowiedz
W moim przypadku było tak.
- Najpierw doświadczenie życiowe, zetknięcie się z dziwnymi osobowościami ludzi którzy byli dla mnie bliscy.
- Szukanie odpowiedzi w książkach, internecie na temat podobnych zachowań.
- Własna terapia, wizyty u psychologa - czyli szukanie odpowiedzi u ludzi którzy mają doświadczenie.
Zawsze interesowały mnie organizmy, ludzie i zwierzęta ale bardziej od strony fizycznej. W dzieciństwie marzyłam zostać weterynarzem lub chirurgiem.
Dopiero gdy zetknęłam się z socjopatą zaczęłam interesować się psychologią.
Fakt, związek z nim zniszczył moją psychikę ale dzięki temu mam doświadczenie, mam wiedzę i mam nową pasję. - Autor: Visvitalis Data: 2020-04-26, 07:59:46 Odpowiedz
A w jakim nurcie była Twoja psychoterapia?
- Autor: Visvitalis Data: 2020-04-26, 08:04:05 Odpowiedz
Związek z socjopatą?! Kurcze...
Czyli zaczęłaś od szukania informacji o zaburzeniach osobowości? - Autor: APatia Data: 2020-04-26, 17:08:04 Odpowiedz
Nurt psychodynamiczny jak sądzę chociaż nikt tego nigdy nie nazwał. Gdy poznałam socjopatę czułam mnóstwo emocji których nie potrafiłam zrozumieć. Nie wiedziałam co się ze mną dzieje.
Najlepsze, że widziałam od razu, że jego psychika, zachowanie, odbiega od normy i sam przyznał mi się, że ma stwierdzoną socjopatię.
Wtedy zaczęłam się zagłębiać w temat: Zaburzenia osobowości, socjopatia, psychopatia, narcyzm, mitomania itd. Lubiłam bardzo tego chłopaka, jeszcze zanim się przyznał do zaburzeń. Byłam zaintrygowana, ciekawa, to było coś innego, niecodziennego. Chciałam go zrozumieć, jego sposób myślenia, postępowania. W wielu sprawach się zgadzaliśmy. W wielu byliśmy podobni. Zaczęliśmy się spotykać częściej i rozmawiać. Ja zadawałam mu pytania, on odpowiadał.
Dziś porównałabym to trochę do poznawania obcej cywilizacji, kogoś z innej planety ;-) - Autor: Visvitalis Data: 2020-05-08, 18:49:37 Odpowiedz
To jest trochę dziwne gdy terapeuci nie mówią w jakim nurcie pracują.
- Autor: bezogonka Data: 2020-05-08, 19:30:00 Odpowiedz
Być może dlatego Visvitalis,że nie są terapeutami? ;-)
- Autor: Visvitalis Data: 2020-05-08, 23:47:36 Odpowiedz
Mam nadzieję, że nie jest aż tak źle...
Może uważają to za oczywiste, a może boją się że jak powiedzą to będą musieli w 2 zdaniach wyjaśnić o co chodzi w danym nurcie i wolą sobie darować? - Autor: Visvitalis Data: 2020-05-08, 23:12:02 Odpowiedz
To jest trochę dziwne gdy terapeuci nie mówią w jakim nurcie pracują.
- Autor: Visvitalis Data: 2020-05-05, 09:51:57 Odpowiedz
Ciekawe czy większość osób zaczyna swoje zainteresowania od osobowości. Dla mnie pierwszym tematem było coś innego: hipnoza (w leczeniu uzależnień), lęk (we wszystkich postaciach) i warunkowanie (takie jak przy tresurze zwierząt).
Niestety wiele z tych pierwszych książek, które przeczytałam i które mnie zafascynowały z czasem okazały się być wątpliwe z punktu widzenia naukowości serwowanej tam wiedzy.
W każdym razie psychologia zaburzeń osobowości jakoś mnie na początku nie wciągnęła, - Autor: ello1900 Data: 2020-05-03, 16:44:41 Odpowiedz
Praca .. praca z ludzmi i ich obserwacja
- Autor: Visvitalis Data: 2020-05-05, 09:33:46 Odpowiedz
Masz na myśli klientów czy współpracowników? No i czy chodzi o środowisko związane z pomocą psychologiczną czy nie?
- Autor: fatum Data: 2020-05-08, 23:02:47 Odpowiedz
Siło życia,czy możesz mi powiedzieć,że Twoje pytanie/wątek ma rzeczywiście cel psychologiczny?Jeśli psychologiczny,to powiem Ci,że czerpię wiedzę ze zwyczajnych rozmów,z filmów,z książek,z życia codziennego.A,czy mogę i Ciebie zapytać,czy Ty sama znasz jakieś inne źródła zdobywania wiedzy psychologicznej?Wiem,że to Ty pierwsza zadałaś pytanie w swoim wątku,ale ja tak dla głębszej wiedzy też chciałabym poznać inne źródła czerpania wiedzy psychologicznej.Taka wzajemna,życzliwa pomoc może nawet przynieść korzyści,czego Tobie Visvitalis i sobie życzę.Pozdrawiam.
- Autor: Visvitalis Data: 2020-05-08, 23:44:21 Odpowiedz
Chętnie odpowiem. Dla mnie zaczęło się od kilku przypadkowych książek, które były na pograniczu psychologii i parapsychologii, a dokładniej psychotroniki. Od razu powiem że dziś mam bardzo sceptyczne nastawienie do parapsychologii. Potem było zainteresowanie tematyką lęku w takim szerszym, egzystencjalnym sensie: antyutopie, literatura piękna. Trafiłam na książkę "Lęk" Kępińskiego szukając sposobu na pomoc kilku bliskim osobom które miały zaburzenia lękowe. Można więc powiedzieć że i literatura popularnonaukowa, naukowa i obserwacja ludzi z problemami psychicznymi. Potem jeszcze wykłady na uniwersytecie i publikowane w sieci, podręczniki akademickie, różne warsztaty, własna psychoterapia, praca w organizacjach pomocowych. Dziś rozwijam swoją wiedzę głównie poprzez studia podyplomowe, rozmowy ze znajomymi psychologami, seksuologami i psychoterapeutami oraz przez czytanie książek naukowych.
Ale lubię też oglądać chociażby reality show i zastanawiać się nad różnymi zachowaniami ludzi pod kątem zjawisk opisywanych w psychologii. - Autor: fatum Data: 2020-05-09, 10:23:01 Odpowiedz
To jesteś chyba jedyną Osobą na tym Forum,która może się temu Forum przysłużyć.-:)Masz taką wiedzę,że warto Ciebie "wykorzystać".Zatem idąc za ciosem mam pytanie.Mnie ciekawi Twoja,własna psychoterapia.Czy jesteś skłonna w kilku obrazach mi ją przybliżyć?Dzięki.
- Autor: Visvitalis Data: 2020-05-09, 18:38:11 Odpowiedz
Ojej, to bardzo miłe co piszesz. Jestem tutaj, bo chcę dzielić się swoją wiedzą zwłaszcza dotyczącą tego jakiej pomocy w danym przypadku szukać: psychiatry, psychologa, psychoterapeuty, interwenta kryzysowego, terapeuty EMDR, grupy wsparcia, psychotraumatologia, diagnosty z poradni itd. Mam poczucie, że to jest potrzebne, bo jeśli się w tym samemu nie siedzi, to trudno się zorientować co do czego.
Co do mojej terapii chętnie odpowiem, ale potrzebuję dodatkowych pytań :).
Nurt CBT, choć wcześniej byłam i u psychoterapeuty humanistycznego i eklektycznego i nawet u takiego co mnie spławił, gdy się chciałam dowiedzieć czym pracuje. Myślę, że warto szukać osoby z którą się zaklika. No i warto wybierać taki nurt, który ma skuteczność potwierdzoną badaniami, a czas rozwiązywania problemów nie liczy się w dziesięcioleciach. :) - Autor: fatum Data: 2020-05-09, 20:26:02 Odpowiedz
Wcześniej nic nie wiedziałam np.o terapii EMDR.Dzięki Tobie Visvitalis wiem więcej.Nie jestem tylko pewna,czy można samemu ćwiczyć tymi gałkami ocznymi z prawa na lewo.Co o tym sądzisz?Można?P.S. dużo tych terapii zaliczyłaś,aż mogłabyś nimi obdzielić kilka osób.A Ty sama je wszystkie wchłonęłaś.Podziwiam Ciebie za pojemność.-:)
- Autor: Visvitalis Data: 2020-05-09, 21:52:17 Odpowiedz
"zaliczyłam" tylko jedną terapię. Reszta to były nieudane próby.
- Autor: Visvitalis Data: 2020-05-09, 22:46:07 Odpowiedz
Co do terapii EMDR, to jest to dużo więcej niż tylko ruszanie oczami. Ale samo to ruszanie oczami nie jest zakazane :). Zresztą twórczyni metody sama odkryła, że ruchy oczu w prawo i w lewo, gdy boi się przechodząc przez ciemny park, pomagają jej poradzić sobie z lękiem.
Są nawet aplikacje do takiej lateralnej stymulacji, którymi wspomaga się terapię. - Autor: fatum Data: 2020-05-10, 12:34:27 Odpowiedz
...."Co do mojej terapii chętnie odpowiem, ale potrzebuję dodatkowych pytań :).
Nurt CBT..." Jednak pokuszę się o te pytania.-:)1.Czy po swojej terapii CBT ustąpiła Tobie depresja i lęki? 2.Czy ta terapia CBT wyleczyła Ciebie z rozpamiętywania przeszłości? 3.Czy dziś po terapii CBT stanowczo uznajesz za błędne rozpamiętywanie przeszłości? 4.Czy dzisiaj po terapii CBT reagujesz wzorcowo/prawidłowo na stresujące sytuacje?Dzięki,że mogę Ci zadać te pytania.Odpowiedzi na te pytania są dla mnie bardzo ważne.Sądzę,że to rozumiesz.Dzięki. RE: Skąd czerpać wiedzę?Visvitalis.
Autor: fatum Data: 2020-05-10, 18:02:19 OdpowiedzW oczekiwaniu na Twoją odpowiedź dodam jeszcze,że to Forum nie szkodzi.Ostatecznie ta piszę!Jeśli ktoś uważa inaczej niech do swojej wypowiedzi dołączy dowody w postaci wątków,gdzie o tym ktoś pisze.Jeśli brak dowodu,to drążenie tematu tu i na innych wątkach uważam za chybione.Prawdziwa dojrzałość i prawda zawsze się obronią.A teraz to już tylko czekam na Twoje odpowiedzi.Wiem,że będą ciekawe.-:)
RE: Skąd czerpać wiedzę?Visvitalis.
Autor: Visvitalis Data: 2020-05-11, 00:15:56 OdpowiedzCo do dołączania dowodów w postaci wątków z tego forum w celu pokazania jak czasem użytkownicy niechcący szkodzą innym, to nie chcę ich podawać. Po prostu nie chcę atakować konkretnych użytkowników i ich działalności tutaj, gdy zakładam że nie mają złych intencji. Wolę raczej wskazać na ogólne zagrożenie tak żeby każdy mógł się sam zastanowić i może na przyszłość nie popełniać tych samych błędów.
Natomiast jak bardzo chcesz zobaczyć do czego może doprowadzić trolowanie w kontakcie z osobą która ma spory problem (taki który mi nasuwa silne podejrzenie pewnej konkretnej diagnozy) to znajdź wątek "bo ze wsi to gorzej". Nie wiem czy zrozumiesz co dokładnie tam się stało, bo sporo tekstu już po fakcie zostało wycięte. Ja śledziłam ten wątek na bieżąco i muszę powiedzieć że było to straszne. Zwróć uwagę na to o czym może świadczyć sposób pisania autora. Może rozpoznasz na co to wygląda, ale nawet jeśli nie to zwróć uwagę jaki problem ma autor, jak go jego zdaniem ludzie traktują i jak zostaje potraktowany w tej rozmowie.RE: Skąd czerpać wiedzę?Visvitalis.
Autor: mimbla1 Data: 2020-05-11, 10:55:11 OdpowiedzWskazując konkretny wątek wskazujesz konkretnych użytkowników, tylko robisz to "nie wprost" :)
Odnalazłam, przeczytałam teraz, w tamtym czasie nie bywałam na forum. Gdybym bywała to bym interweniowała, bo w sytuacji gdy autor wątku jest osobą w mojej ocenie po prostu chorą i jeśli wątek się rozwija tak, jak tamten, tnę bezwzględnie.
Nie cierpię bowiem robienia sobie żartów z osoby chorej. Teraz nie wykasuję, bo nie widzę sensu.
Tyle że, realistycznie, osoba chora raczej nie ma szans na znalezienie skutecznej pomocy na forum internetowym. Jedno co można tutaj to uparcie sugerować skorzystanie z pomocy psychiatry, ale tu skuteczność perswazyjna forumowiczów jest znikoma.
To nawet w realu jest często bardzo trudne.
Natomiast w ramach zwiększania samoświadomości możesz sama z sobą porozmawiać o tym, czemu obserwując na bieżąco coś, co sama określasz jako "straszne" zachowałaś bierność. Zrozum mnie dobrze - to jest sugestia "do pracy własnej" , nie pytanie na które oczekuję odpowiedzi na forum :)RE: Skąd czerpać wiedzę?Visvitalis.
Autor: Visvitalis Data: 2020-05-11, 21:14:28 OdpowiedzWskazałam ten wątek, bo tam właśnie nastąpiło moim zdaniem złośliwe i intencjonalne szkodzenie, a takich osób nie zamierzam oszczędzać.
Chciałabym się wytłumaczyć z mojej bierności. Nie mam doświadczenia na forach, a to był jeden z pierwszych wątków na tym forum jaki czytałam. Zdaje się, że to był mój drugi czy trzeci dzień tutaj. Nie wiedziałam, że osoba, która się tam udzielała ma złe intencje i jest znana z krzywych akcji. Potem, gdy zaczęła ujawniać uzyskane podstępem dane osobowe rozmówcy po prostu nie wiedziałam co się w takich sytuacjach robi. Nie wiedziałam też jak tu wygląda moderacja no i generalnie byłam kompletnie zdezorientowana. Nawet zadzwoniłam do kogoś znajomego żeby się poradzić, ale w międzyczasie poszkodowany zwrócił się do moderatora.
Dziś bym już wiedziała co mogę zrobić.- Autor: Visvitalis Data: 2020-05-10, 22:54:36 Odpowiedz
Ad 2: moim problemem nigdy nie było rozpamiętywanie przeszłości. Terapia nie mogła mnie więc z tego wyleczyć i nie dotyczyła przeszłości tylko teraźniejszości.
- Autor: fatum Data: 2020-05-11, 00:07:15 Odpowiedz
Rozumiem,że nie powinnam zadać Ci tych 2pytań?
Sorki.
Dzięki i za te, na które dałaś mi swoją odpowiedź. - Autor: Visvitalis Data: 2020-05-11, 00:20:48 Odpowiedz
Nie, nie, wszystko w porządku. Zadałaś spoko pytania i nie ma problemu. Jeśli jeszcze o coś chcesz zapytać to śmiało. No i rozumiem skąd biorą się te pytania o przeszłość. W niektórych terapiach to ona jest w sposób konieczny głównym punktem odniesienia, ale nie w CBT.
- Autor: fatum Data: 2020-05-11, 12:28:09 Odpowiedz
Chwileczkę,chwileczkę to terapia CBT pomija całkowicie przeszłość pacjenta?Powiesz mi coś więcej o tym?Pomija?A co daje w zamian? Przecież przeszłość jest moim zdaniem bardzo ważna i jej odrzucanie w terapii jest conajmniej dziwna moim zdaniem.Wypowiesz się głębiej?Dzięki Visvitalis.
- Autor: Visvitalis Data: 2020-05-11, 19:48:46 Odpowiedz
Nie jestem psychoterapeutą CBT więc jeśli jest tu ktoś taki to chętnie oddam pole i też będę wdzięczna za poprawienie ewentualnych wypaczeń.
CBT zakłada, że teraźniejsze problemy wynikają z pewnych sztywnych przekonań na temat rzeczywistości, siebie i innych ludzi, które powstały na bazie przeszłych doświadczeń.
Zdaje się, że wszystkie terapie zgadzają się co do roli przeszłości w kształtowaniu naszej teraźniejszości.
W tym sensie przeszłość jest ważna również w CBT. Jednak różnica polega na sposobie rozwiązywania teraźniejszych problemów. W niektórych terapia dla rozwiązania tego co tu i teraz trzeba sięgnąć do przeszłych zdarzeń i w nich szukać odpowiedzi na teraźniejsze trudności. W CBT to w teraźniejszości, w obecnych myślach i zachowaniach jest przestrzeń do właściwej pracy.
Oczywiście to co piszę odnosi się do CBTowskiego ABC, a np w metodzie pracy przedłużoną ekspozycją przy PTSD pracuje się zarówno na teraźniejszości jak i powraca się do zdarzenia traumatycznego, ale to już wynika z bardzo specyficznego sposobu kodowania śladu pamięciowego traumy.
Nie wiem, czy udało mi się odpowiedzieć. Na YouTube jest sporo filmików o ABC w terapii CBT. Warto obejrzeć, bo to sporo wyjaśnia. - Autor: fatum Data: 2020-05-11, 22:53:19 Odpowiedz
Tak dziękuję.Udało się Tobie mi odpowiedzieć.Co prawda bardzo naukowo,ale jednak zrozumiale.Zgadza się,że w sieci jest mnóstwo filmików prawie,że na każdy temat.-:)Chętnie się dokształcę w razie potrzeby.Na dziś jestem zadowolona z tego,co już wiem.Pracujesz na Uczelni Visvitalis?-:)Powiesz?P.S. intrygująca jest Twoja działalność tutaj.Ciekawisz mnie i intrygujesz.To miłe uczucie jak dla mnie.Zastanawiające jest także i to,że na takim zwyczajnym Forum spodziewasz się poznać osoby,które mogłyby Tobie napisać o wypaczeniach w terapii CBT.O taki opis to bardziej można by poprosić ludzi z branży specjalistycznej.A tutaj to jest to raczej niemożliwe.Chyba,że się mylę.I dlatego chętnie zaczekam razem z Tobą na kogoś,kto jest w stanie poprawić ewentualne wypaczenia.-:)
- Autor: Visvitalis Data: 2020-05-12, 00:50:35 Odpowiedz
Cieszę się, że udało mi się to w miarę zrozumiałe wyjaśnić.
Wiem, że YouTube to studnia bez dna, ale te filmiki o ABC w terapii CBT są naprawdę dobre, a widziałam ich sporo, bo kiedyś szukałam dla kogoś.
Nie, nie pracuję na uczelni.
A co do "ciekawienia i intrygowania", to wolę, Fatum, żeby przeniosło się z mojej osoby na moje wątki :). Jeśli udałoby mi się wciągnąć Ciebie i innych w dyskusje na około psychologiczne tematy to sądzę że będzie to i dobra zabawa i coś rozwijającego dla nas wszystkich.
Zapraszam np do mojego wątku o "Sali samobójców". - Autor: fatum Data: 2020-05-12, 11:32:31 Odpowiedz
Wiesz moim zdaniem to tak do końca nie da się oddzielić ciekawości innym człowiekiem i nawet nie jest to konieczne.Właśnie zaciekawienie się drugim człowiekiem jest właśnie wyśmienitym psychologicznym tematem i dlatego to osobiście nie nazwałabym go tak lekko "około psychologicznym".Psychologia jest pojemną dziedziną i wciąż się rozwijającą.A film ("Sala samobójców") mam zaliczony i pisałam już o tym we wskazanym mi przez Ciebie wątku.Tytuł Twojego wątku też nieco zachęca do poznawania drugiego człowieka jako kopalni wiedzy.Chyba się możesz ze mną zgodzić,że zakładane wątki z określoną ściśle tematyką nieco mówią o zainteresowaniach człowieka i nawet o samym człowieku.Są też wskazówką,czy istotnie dany człowiek pragnie dyskusji zgodnie z tytułem wątku.Czy około psychologiczne tematy nie są przypadkiem początkiem dyskusji zmierzającej w ściśle zaplanowanym kierunku.Tego się niestety obawiam i się uczciwie i lojalnie dzielę z Tobą tą obawą.Sorki,że przelewam na Ciebie mój lęk o coś,co wcale nie musi mieć miejsca np.polityka.
- Autor: fatum Data: 2020-05-12, 11:51:02 Odpowiedz
P.S. też Ciebie serdecznie zapraszam do mojego wątku:Bilans zysków i strat.To moim zdaniem typowy wątek psychologiczny.-:)I cieszę się,że mogę Ciebie tam zaprosić.Miłego dnia.
- Autor: Visvitalis Data: 2020-05-12, 13:55:48 Odpowiedz
Niepotrzebnie się obawiasz, żadna polityka ani naprowadzanie na konkretną odpowiedź nie przeszły mi przez głowę. Ten film głęboko mnie poruszył i do dziś się nad nim zastanawiam. Podobno jest już druga część.
- Autor: fatum Data: 2020-05-12, 14:08:36 Odpowiedz
A mogę uprzejmie Ciebie zapytać co dokładnie Ciebie tak mocno poruszyło?Pięknie,że się tak nad nim do dziś zastanawiasz.Może to wskazywać na Twoją wyjątkową wrażliwość.O drugiej części filmu nic nie wiem,ale chętnie ją zobaczę.Tak trudne,ale mądre filmy najbardziej przysłużą się psychologii,jeśli zależy im na edukacji ogólnie rozumianej jak i edukacji masowej.W ludziach siła.-:)I w dobrych,wrażliwych do bólu reżyserach.Reżyser (i pamięć o nim) żyje w dobrych filmach.Ty Visvitalis masz jakiegoś ulubionego reżysera?Podzielisz się informacją?
- Autor: fatum Data: 2020-05-12, 14:13:50 Odpowiedz
P.S....." Podsumowując, reżyserski debiut Komasy ze świetną rolą młodego Jakuba Gierszała, jako Dominika i znakomitymi kreacjami dorosłych: Agaty Kuleszy i Krzysztofa Pieczyńskiego, ukazuje trafny portret współczesnych nastolatków i daje wiedzę o ich kondycji. Co niniejszym czyni go lekturą obowiązkową dla rodziców!"
Beata Cielecka - Autor: Visvitalis Data: 2020-05-12, 18:01:01 Odpowiedz
Przenoszę tę dyskusję do wątku "Sala samobójców".
- Autor: Visvitalis Data: 2020-05-10, 23:04:08 Odpowiedz
Ad 3: Uważam, że stanem pożądanym jest: życie w teraźniejszości, zrozumienie i akceptacja swojej przeszłości i patrzenie z nadzieją w przyszłość. Nie jest to jednak związane bezpośrednio z odbytą przeze mnie terapią, bo tak jak pisałam to nie było jej tematem.
Natomiast uważam, że zakończona sukcesem terapia powinna pozostawić człowieka w takiej relacji do przeszłości, teraźniejszości i przyszłości jaką opisałam powyżej. - Autor: Visvitalis Data: 2020-05-10, 23:20:21 Odpowiedz
Ad 4: celem terapii nie jest stworzenie super człowieka bez właściwości i indywidualnej perspektywy reagowania na świat. Chodzi raczej o danie narzędzi do tego żeby człowiek (z całym bagażem swoich doświadczeń, własną osobowością i własnym światem wartości) był w stanie radzić sobie z trudnościami, rozumieć swoje reakcje i mieć do nich dystans, mieć bardziej elastyczne schematy poznawcze itd. Ja czuję że dzięki osiągnięciu tych właśnie rzeczy mam lepszą jakoś życia, a w trudnych sytuacjach nie spadam aż tak nisko jak kiedyś. Potrafię też szybciej zauważyć i zareagować, gdy ktoś mnie wciąga lub sama ładuję się w sytuację która mogłaby mnie dużo stresu kosztować.
Terapia nie jest jak wyremontowanie domu tak żeby już zawsze był idealny, ale raczej jak zdobycie narzędzi i umiejętności by go chronić lub naprawiać gdy coś go uszkodzi. - Autor: Visvitalis Data: 2020-05-10, 23:40:15 Odpowiedz
Ad 1: każda terapia ma inny cel więc też co innego będzie miarą jej sukcesu. zatem to pytanie jest trochę źle zadane.
Pomimo tego iż bezpośrednim celem nie była dla mnie praca nad depresją czy jakimś lękiem to ku mojemu zaskoczeniu okazało się, że i w tych obszarach bardzo mi się poprawiło. W sumie szeroko rozumiany lęk jest treścią wielu problemów psychicznych więc pracując nad nimi pracuje się też nad lękiem. Od czasu terapii przeżywam dużo więcej przyjemnych emocji na codzień, co nie znaczy, że nie mam trudnych sytuacji w życiu. - Autor: Visvitalis Data: 2020-05-09, 18:48:31 Odpowiedz
Ale nie sądzę że jestem "jedyną osobą", jak piszesz. Czytając wpisy myślę, że są tu i studenci i absolwenci psychologii i osoby, które naprawdę sporo wiedzą. Mam nadzieję, że ten post zachęci je do podzielenia się źródłami swojej wiedzy.