RE: Psychoterapeuta katolicki? Konflikt wartości

Autor: Visvitalis   Data: 2020-05-12, 08:52:21               

"terapia wspomagająca te procedury jest terapią specjalistyczną, bo problem transpłciowości statystycznie jednak nie jest zbyt częsty.
Są ośrodki medyczne zajmujące się tymi operacjami i hormonami, są współpracujący z ośrodkami terapeuci i wśród tych terapeutów nie ma katolików. Nie sądzę żeby tą specjalizację wybierali. Nad czym spokojnie w praktyce życia można bez szkody dla nikogo przejść do porządku dziennego."
Myślę, że to trafna argumentacja i rozumiem, że podobnej używa się względem lekarzy przeciwników aborcji mówiąc że mogą iść na inną niż ginekologiczna specjalizację i nigdy nie wystawiać się na sytuację konfliktu sumienia.
Jednak taka argumentacja oparta jest moim zdaniem na kilku założeniach:
że mówimy o szeregowym lekarzu czy psychologu, który nigdy nie awansuje na stanowisko, gdzie będzie musiał decydować o pracy innych specjalistów np na stanowisko ordynatora, dyrektora kliniki, ministra czy w przypadku psychologa superwizora. W Warszawie np jest oddział psychiatryczny, którego ordynatorem jest psycholog. To znowuż prowadzi do zakwestionowania drugiego założenia
że w psychologii istnieje silna specjalizacja, a klienci wiedzą z czym przychodzą i w związku z tym idą od razu do właściwego specjalisty. Z tego co wiem, to osoby, które po raz pierwszy sięgają po pomoc psychologiczną nie dość że zwykle nie wiedzą co im dolega, nie wiedzą czym się różni psycholog od psychoterapeuty, psychiatry i psychoanalityka, to również nie wiedzą o tym że to co im dolega może być obszarem konfliktu sumienia dla specjalisty. Myślę że np o stosunku kościoła do terapii transpłciowości mało kto wie. Wspomniałam o oddziale psychiatrycznym, np tam może się zacząć leczenie i diagnostyka nastolatka, który trafił na oddział po próbie samobójczej. Dopiero w szpitalu podczas leczenia wychodzi na jaw, że nastolatek czuł, że już nie wytrzyma, że siebie nienawidzi, a po kolejnych spotkaniach psycholog wspólnie z tym nastolatkiem odkrywa, że to jest dysforia płciowa. Chcę przez to powiedzieć że w przeciwieństwie do dermatologa, psycholog musi być gotowy na przyjmowanie pacjentów z szerokim spektrum problemów i nigdy nie wie czy klient z którym prowadzi już od pewnego czasu terapię nagle nie ujawni swoich problemów z tożsamością. I wtedy jest już problem etyczny, czy zrywać powstałą więź terapeutyczną. To znowu prowadzi nas do zakwestionowania trzeciego założenia
że psycholog, który uważa, że tranzycja jest grzechem będzie skłonny odesłać klienta do kolegi po fachu, który podejmie się przygotowania klienta do takiego grzechu. Ten sam problem występuje w ginekologii, bo jeśli uważam, że aborcja to morderstwo to moim moralnym obowiązkiem jest do niego nie dopuścić a nie umywać ręce i ten problem widzimy w odniesieniu do lekarskiej klauzuli sumienia.
No i jeszcze jeden argument: ewentualna specjalizacja dotyczy dużych ośrodków miejskich, a co jeśli ktoś jest z mniejszej miejscowości i ma do dyspozycji tylko jednego psychoterapeutę? Wtedy moim zdaniem może on mieć tylko nadzieję że terapeuta ten traktuje wszystkie problemy psychiczne zgodnie z zaleceniami naukowymi a nie z własnym światopoglądem religijnym.
Tu też należy dodać, że w społeczeństwie multikulturowym można wyobrazić sobie sytuację w której psychologowie różnych mniej lub bardziej rozpowszechnionych wyznań religijnych, każdy w innym obszarze ma zastrzeżenia moralne dotyczące naukowego podejścia do problemu. Jeśli bowiem dajemy takie prawo katolikowi to inni też powinni je mieć.

Pomimo iż traspłciowość wydaje się problemem bardzo szczególnym i mającym swoją wyspecjalizowaną strukturę klinik i terapeutów, rzeczywistość pokazuje coś innego. Pragnę tu przypomnieć o tragicznej sprawie Milo. Nie twierdzę iż to samobójstwo było związane z chrześcijańskimi psychologami i klauzulą sumienia. Chcę tylko pokazać że kiepsko musi być z tą specjalizacją jeśli nawet w mieście stołecznym, transpłciowa aktywistka z wieloma kontaktami i jasnością co do swojego problemu ma tak duże trudności z uzyskaniem właściwej pomocy.

Odpowiedz