Forum dyskusyjne

Sortuj:     Pokaż same tytuły wpisów w wątku

  • Terapia reparacyjna mężczyzn z egodystonicznym homoseksualizmem
    Przeczytaj komentowany artykuł

    Autor: Bonifacy   Data: 2011-03-19, 06:37:30               Odpowiedz

    Orientacja homoseksualna jest tożsamością psychoseksualną, zatem w świetle kryteriów zdrowia i stanowiska nauki - jej się po prostu nie leczy. NIe można leczyć tożsamości.
    Kto leczy tożsamość - niech siebie - z głupoty leczy.

    Pan Nicolosi kojarzy mi się z doktorem Mengele, który czerpał psychopatyczną przyjemność w robieniu dziwnych eksperymentów na ludziach.



    • RE: Terapia reparacyjna mężczyzn z egodystonicznym homoseksualizmem
      Przeczytaj komentowany artykuł

      Autor: moonshine   Data: 2011-03-20, 14:42:21               Odpowiedz

      Badania wykazują, że czytanie ze zrozumieniem prostej instrukcji obsługi sprzętu AGD jest wyzwaniem przekraczającym możliwości intelektualne wielu Polaków. A co dopiero, jeśli chodzi o artykuł naukowy?

      Być może, Bonifacy, powinieneś zacząć od skromniejszych wyzwań: jakieś czytanki z elementarza, złożone z pojedynczych zdań w stylu "Ala ma kota" (podmiot, orzeczenie, dopełnienie).

      Być może za jakiś czas będziesz gotowy, by wrócić do czytania bardziej trudnych tekstów? Nawet wtedy jednak poproś, by ktoś Ci w tym towarzyszył i w miarę potrzeby wytłumaczył, co oznaczają co trudniejsze zdania.



    • RE: Terapia reparacyjna mężczyzn z egodystonicznym homoseksualizmem
      Przeczytaj komentowany artykuł

      Autor: butterfly   Data: 2011-03-21, 12:49:09               Odpowiedz

      Bardzo ciekawy artykol, z checia przeczytalabym to opracowanie w calosci.
      Czy ktos wie moze o podobnych opracowaniach na temat homoseksualizmu u kobiet oraz jego powiazania z wychowaniem w rodzinie triadowej lub narcystycznej.?
      Czy istnieje podobna zaleznosc miedzy relacja dziewczynka-matka jak w przypadku homoseksualizmu u mezczyzn? Czy rola ojca w rodzinie ma jakis wplyw na zachowania lub orientcje homoseksualna u dziewczyny? Gdzie mozna takie opracowanie znalezc?



    • RE: Terapia reparacyjna mężczyzn z egodystonicznym homoseksualizmem
      Przeczytaj komentowany artykuł

      Autor: lismann   Data: 2011-05-10, 17:19:51               Odpowiedz

      Jestem przerażony, że pod płaszczykiem nauki ukrywa się potwór, który może doprowadzić do krzywdy tysięcy ludzi.
      Rozumiem, są homoseksualiści którzy nie akceptują swej orientacji, tylko czy akceptują siebie?
      Dociekania nauki są potrzebne, jednak należy zaznaczyć jak tego typu "terapia" jest skuteczna i jakie niesie ze sobą skutki/ryzyko. Co wtedy gdy orientacji po wielu latach prób nie da się zmienić?
      Osobiście uważam, że nie jest to możliwe, a wszelkie próby uznaję za beznadziejne manipulowanie dostosowaniem się.
      Może by się Ci psycholodzy, zgodnie z ideami pragmatyzmu wzięli za coś innego? Bo psychoterapia jest dla nich chyba zbyt dużym obciążeniem...



    • Błąd w tytule !
      Przeczytaj komentowany artykuł

      Autor: danielADHD   Data: 2011-11-03, 21:24:57               Odpowiedz

      Chcę zwrócić uwagę że to nie jest pierwsza pozycja na polskim rynku dotycząca terapii reparatywnej - wcześniej ukazały się "Homoseksualizm i nadzieja" G. van den Aardwega i "Wyjść na prostą" R.Cohena - co prawda pozycje te mają mało wspólnego z naukowym podejściem (nie znajdziemy w nich odwołań, cytatów, rzetelnego podania źródeł na jakich opierają się zaprezentowane tam tezy) ale zawierają "spójnie" zaprezentowaną teorię podłoża problemu i metody "leczenia" jako całościowej terapii. Nie warto jednak do nich sięgać - psycholog z nich niczego się nie dowie, za to szlag trafia przy ich czytaniu już od pierwszej strony



    • RE: Terapia reparacyjna mężczyzn z egodystonicznym homoseksualizmem
      Przeczytaj komentowany artykuł

      Autor: Apfelbaum   Data: 2012-06-09, 10:58:21               Odpowiedz

      Panie Bonifacy. Należy oddzielić dwie sytuacje. Z jednej strony przymusowe próby zmiany czyjejś orientacji i z drugiej próby zmiany czyjejś orientacji na prośbę pacjenta. Skoro akceptujemy chęć pacjenta do zmiany swojej płci morfologicznej, to równie dobrze można próbować zmienić jego popędy seksualne jeśli wyraża on taką wolę. Porównywanie z nazistowskim niemieckim zbrodniarzem ludzi, którzy co najwyżej czerpią zyski z złudnych nadziei jest niesprawiedliwe.



    • Czy pomogą nieszczęśliwym?
      Przeczytaj komentowany artykuł

      Autor: mirro   Data: 2013-01-19, 23:31:21               Odpowiedz

      Wyobraźmy sobie, że w naszym społeczeństwie zapanuje moda, a później nawet norma biseksualna. Taki scenariusz wygląda na nieprawdopodobny, ale przecież (w dłuższej perspektywie czasowej, np. kilkuset lat) nie da się go wykluczyć. I wtedy do psychologów zaczną się zgłaszać osoby zarówno homo, jak i hetero, nieszczęśliwe z powodu swojej orientacji. Ciekawe, jak (i czy w ogóle) pomogą im w ich nieszczęściu psychologowie.



    • Czy mężczyzna może być zdrowy (psychicznie)?
      Przeczytaj komentowany artykuł

      Autor: mirro   Data: 2013-01-19, 23:49:23               Odpowiedz

      To jest b. ciekawa definicja: "Zdrowy jest wg niej każdy: (1) u kogo nie występują objawy chorób psychicznych, (2) kto jest taki, jak ludzie stanowiący większość liczebną (...)".
      W naszym kraju większość liczebną (niewielką, ale jednak większość) stanowią ludzie płci żeńskiej. Gdyby przyjąć taką definicję zdrowia (psychicznego), jak ta cytowana, to z definicji każdy Polak płci męskiej zostanie zaliczony do niezdrowych psychicznie.



      • zagrożenia zdrowotne związane z seksem homoseksual
        Przeczytaj komentowany artykuł

        Autor: moonshine   Data: 2013-01-20, 22:05:36               Odpowiedz

        Fragment artykułu na temat medycznych aspektów homoseksualizmu

        "Niezdrowe zachowania seksualne pojawiają się zarówno wśród heteroseksualistów jak i homoseksualistów. Jednak dowody medyczne i społeczne wskazują, iż zachowania homoseksualne są zasadniczo, z definicji niezdrowe.

        Mężczyźni uprawiający seks z mężczyznami są bardziej narażeni na zagrożenia zdrowotne niż mężczyźni uprawiający seks z kobietami nie tylko ze względu na wyższy promiskuityzm, lecz też ze względu na naturę seksu homoseksualnego.

        "Męskie zachowania homoseksualne nie są zwyczajnie "pasywne" lub "aktywne", ponieważ kontakty penis-odbyt, usta-penis i ręka-odbyt zwykle występują u obu partnerów, a kontakt ustno-analny nie jest rzadkim zjawiskiem... Kontakt ustno-analny jest przyczyną relatywnie wyższej częstości występowania u męskich homoseksualistów chorób spowodowanych patogenami jelitowymi. Uraz może ułatwić dostęp mikroorganizmom prowadząc do powstawania pierwotnych ognisk syfilitycznych w okolicach genitalno-analnych... Poza stosunkiem analnym, uraz może wywołać penetracja odbytu obiektami typu stymulatory różnego typu, ozdoby, protezy..." (1)

        Choć specyficzne zachowania omówione poniżej mogą być praktykowane także czasem przez heteroseksualistów, homoseksualiści angażują się w nie w o wiele większym stopniu. (2)

        a. kontakty analno-genitalne

        Stosunek analny jest sine qua non seksu dla wielu męskich gejów. (3) Mimo to fizjologia człowieka jasno ukazuje, że ciało ludzkie nie jest przeznaczone do takiej aktywności. Odbyt zasadniczo różni się od pochwy w zakresie przystosowania do penetracji przez penis. Pochwa wydziela naturalne lubrykanty, a otacza ja cały zestaw mięśni. Składa się z błony śluzowej oraz wielowarstwowego nabłonka, dzięki czemu ruchy frykcyjne nie powodują uszkodzeń, a sperma nie wywołuje reakcji systemu immunologicznego. Dla porównania odbyt jest delikatnym mechanizmem złożonym z niewielu mięśni, zapewniających ruch w jedną stronę - na zewnątrz. Wskutek ruchów frykcyjnych i rozciągania zwieracz traci napięcie i zdolność zaciskania odbytu. W konsekwencji stosunki analne prowadzą do upławów kału, co łatwo przeradza się w problem chroniczny.

        Potencjał uszkodzeń jest potęgowany przez fakt, iż odbyt składa się z pojedynczej warstwy nabłonka, oddzielającego wysoce ukrwioną tkankę. Dlatego penis z większą łatwością może spowodować infekcję odbytu niż pochwy. Pojedyncza warstwa nabłonka nie wytrzymuje tarcia związanego z penetracją przez penis, wskutek czego dochodzi do urazów narażających obu partnerów na kontakt z krwią i mikroorganizmami znajdującymi się w kale. Co więcej sperma ma działanie immunorepresywne. W przypadku normalnej fizjologii reproduktywnej, pozwala to spermie na wyłączenie obrony immunologicznej kobiety (inaczej plemniki zostałyby unieszkodliwione przez system immunologiczny zanim doszłoby do zapłodnienia). Doodbytnicza inseminacja królików wykazała, że sperma uszkadza system obrony immunologicznej (4). Nasienie może mieć analogiczny wpływ na ludzi. (5)

        W rezultacie delikatna budowa odbytu oraz immunosupresywny wpływ spermy sprawiają, że stosunek analno-genitalny jest najwydajniejszym sposobem zarażania AIDS oraz innymi infekcjami. Lista chorób, z które z niezwykle podwyższoną częstotliwością występuje wśród męskich praktykujących homoseksualistów jako rezultat stosunków doodbytnicznych jest alarmująca:
        rak odbytu
        Chlamydia trachomatis ( ziarnica weneryczna pachwin)
        Cryptosporidium ( kryptosporidia)
        Giardia lamblia ( lamblioza)
        opryszczka pospolita (Herpes simplex)
        HIV
        Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV)
        Isospora belli (drobnoustrojowe zakażenie przewodu pokarmowego)
        Microsporidia ( zakażenie grzybicze)
        rzeżączka
        wirusowe zapalenie wątroby typu B & C
        Syfilis (6)


        Przenoszenie części tych chorób droga płciową jest tak rzadkie w populacji heteroseksualnej, ze aż praktycznie nieznane. Inne, choć pojawiają się zarówno w populacji heteroseksualnej jak i homoseksualnej, w przeważającej mierze występują u homoseksualistów. Jednak w roku 1999 w King County, Washington (Seattle), zanotowano iż 85% przypadków zarażenia kiłą dotyczyło mężczyzn, którzy identyfikowali się jako aktywni homoseksualiści (7). Kiła wśród młodych homoseksualistów osiąga też rozmiary epidemii w San Francisco (8. W roku 1988 badanie CDC wykazało, że 21% wszystkich przypadków zakażeń wirusowym zapaleniem wątroby typu B było wynikiem stosunków homoseksualnych, podczas gdy 18% heteroseksualnych. (9) Ponieważ homoseksualiści stanowią zaledwie 1-3% ogółu populacji, (10) występuje u nich znacznie wyższa proporcja zakażeń niż w populacji heteroseksualnej. (11)

        Stosunek analny naraża też mężczyzn na znacząco zwiększone ryzyko raka odbytu. Rak odbytu jest wynikiem infekcji pewnymi typami wirusa brodawczaka ludzkiego, znanego jako kancerogen. Dane z roku 1989 wykazały, że procent zachorowań na raka odbytu w populacji homoseksualnej jest dziesięciokrotnie wyższy niż w heteroseksualnej, co więcej - nadal wzrasta. Dlatego rozpowszechnione występowanie raka odbytu wśród gejów budzi wiele obaw. Dla osób mających AIDS ryzyko wzrasta dwukrotnie. (12)

        Inne problemy związane ze stosunkami analnymi to:
        hemoroidy
        urazy odbytu
        zakleszczenia przedmiotów w odbycie (13)


        b. kontakty oralno-analne

        Udokumentowana jest ekstremalnie wysoka liczba przypadków infekcji pasożytami, jak i innych infekcji jelitowych wśród homoseksualistów uprawiających stosunki analno-oralne. W rzeczywistości infekcji tych jest tak wiele, że literatura medyczna opisuje syndrom "Gay bowel" - "gejowskiego jelita" (14. "Syndrom gejowskiego jelita składa się z grupy przypadłości pojawiających się u osób uprawiających seks analny bez zabezpieczeń, anilingus, (wsuwanie języka do odbytu), lub fellatio następujące po współżyciu analnym". (15)

        Choć u niektórych kobiet diagnozuje się infekcje gastryczno jelitowe związane z "syndomem gejowskiego jelita", większość pacjentów cierpiących na ten zespół ojawów to mężczyźni uprawiający seks z mężczyznami." (16)

        "Lizanie rowa" to uliczna nazwa kontaktu analno-oralnego. Ze względu na tę praktykę pasożyty jelitowe zwykle występujące w tropikach można znaleźć w ciałach amerykańskich gejów. W połączeniu ze stosunkiem analnym oraz innymi praktykami homoseksualnymi, "lizanie rowa" dostarcza okazji do zaistnienia dużej różnorodności infekcji.

        Mężczyźni uprawiający seks z mężczyznami mają lwi udział we wzrastającej w USA liczbie infekcji takimi chorobami przenoszonymi drogą płciową, które generalnie nie rozprzestrzeniają się drogą płciową.

        Choroby te, mające konsekwencje w zakresie od poważnych zagrażających życiu do drobnych dolegliwości to m.in. wirusowe zapalenie wątroby typu A (17), lambioza, czerwonka (18), ludzki herpeswirus 8 (HHV-8) (19), meningokokowe zapalenie opon mózgowych (20), dyzenteria, salmonella, wszawica, świerzb, zatrucia pokarmowe (Campylobacter jejuni). (21)

        Amerykańskie Centers for Disease Control (CDC) zanotowało w roku 1991 epidemię wirusowego zapalenia wątroby typu A w Nowym Jorku, z czego 78% zarażonych mężczyzn określali się jako homoseksualiści lub biseksualiści (22). Choć wirusowe zapalenie wątroby typu A może przenosić się nie tylko przez stosunki seksualne w wielu stanach USA notuje się przewagę homoseksualistów wśród osób zarażonych (23). Także salmonella rzadko przekazywana jest przez kontakt seksualny. Wyjątkiem jest tu populacja homoseksualistów uprawiających seks analno-oralny a także kontakty oralno-genitalne następujące bezpośrednio po stosunku analnym (24). Jednym z najbardziej niepokojących odkryć są odnotowywane przypadki przenoszenia drogą płciową duru brzusznego. Na tę tropikalną chorobę zapada rocznie zaledwie 400 obywateli USA. Zwykle jest to skutkiem spożycia za granicą zanieczyszczonego pożywienia czy wody. A jednak zdiagnozowano szereg zakażeń durem brzusznym przekazywanym drogą płciową w Ohio u serii partnerów seksualnych mężczyzny, który wrócił z Puerto Rico. (25)

        W USA ludzki herpeswirus 8 (HVP-8) to choroba specyficzna wyłącznie dla populacji męskich homoseksualistów. Badacze odkryli także, że mężczyźni, którzy zarazili się AIDS wskutek stosunku homoseksualnego często zapadają na wcześniej niezwykle rzadką formę raka, zwaną mięsakiem Kaposiego. Mężczyźni, którzy zarażają się AIDS w kontaktach heteroseksualnych lub przez dożylne zażywanie narkotyków rzadko zapadają na ten typ raka. Niedawne badania potwierdzają, że mięsak Kaposiego rozwija się wskutek infekcji HHV-8. W The New England Journal of Medicine opublikowano wyniki badań, wykazujących że wśród męskiej populacji z San Francisco, 38% mężczyzn, którzy przyznali się do kontaktów homoseksualnych w ciągu minionych 5 lat było zarażonych wirusem HHV-8. Nie był nim zarażony żaden z heteroseksualistów. Badanie pozwalało na postawienie prognozy, iż spośród mężczyzn zarażonych zarówno HIV jak i HHV-8 50% zachoruje na mięsaka Kaposiego w ciągu kolejnych 10 lat. (26) Z literatury medycznej nie wykona jednoznacznie jakie konkretnie zachowania seksualne powodują przekazywanie HHV-8, jednak istnieje podejrzenie, że dokonuje się to za pośrednictwem śliny. (27)"

        Więcej na ten temat jest na stronie:
        http://homoseksualizm.edu.pl/index.php/co-mowi-nauka/35-medycyna/271-zagroenia-zdrowotne-zwizane-z-seksem-homoseksualnym